Παιδιά που πάσχουν από χρόνιες ασθένειες, όπως διαβήτη, και έχουν στενή σχέση με ένα κατοικίδιο, τείνουν να αντιμετωπίζουν καλύτερα την ασθένειά τους. Εμφανίζουν επίσης καλύτερες στρατηγικές αντιμετώπισης ενώ φαίνεται ότι τα επίπεδα στρες, λόγω της ασθένειάς τους, μειώνονται σε πολύ σημαντικό βαθμό (Michigan State University, 2003)
Σε άλλη έρευνα που διεξήχθη στο Children’s Hospital San Diego (2006), τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι όταν επισκέπτονταν τα χειρουργημένα παιδί στο Νοσοκομείο ένα κατοικίδιο, μειώνονταν ο σωματικός πόνος.
Σε πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου της Βόννης, ανακοινώθηκε ότι η παρουσία ενός κατοικίδιου μειώνει το σχολικό άγχος. Τα παιδιά που έχουν ένα κατοικίδιο, κάνουν λιγότερες απουσίες στο σχολείο. Επίσης, σε περιπτώσεις διαζυγίου των γονιών, τα παιδιά που στο σπίτι τους προϋπάρχει ένα κατοικίδιο, αντιμετωπίζουν καλύτερα το χωρισμό των γονιών τους, νιώθουν περισσότερη σιγουριά και ασφάλεια και εκφράζουν λιγότερη επιθετικότητα σε σχέση με παιδιά που δεν έχουν ένα κατοικίδιο ζώο.
Ο αριθμός των οικογενειών που έχουν κατοικίδια ζώα αυξάνεται σε ποσοστό που ανέρχεται μέχρι και 50%. Οι περισσότερες οικογένειες (90%) με κατοικίδιο θεωρούν και αντιμετωπίζουν το ζώο σαν ένα σημαντικό μέλος της οικογένειά τους.